Het geboortetrauma

Tijdens een acht jaar durend onderzoek in de jaren vijftig, waren 1500 baby’s osteopathisch onderzocht binnen vijf dagen na de geboorte. De meeste kinderen waren binnen 24 uur beoordeeld. De verrassende resultaten van de studie lieten zien dat maar 10% van de pasgeboren kinderen een vrij bewegende schedel had. En 10% had een dusdanige misvorming aan de schedel dat een ongetrainde beoordelaar dit met het blote oog kon zien. Maar bij de overige 80% van de kinderen waren spanningsvelden in de schedel te vinden.

(Deze letsels waren wel zonder al te veel moeite binnen enkele minuten te corrigeren.)

In dezelfde periode vond er een onderzoek plaats onder basisschoolkinderen. Hierbij was het indrukwekkend te zien dat de gevonden spanningsvelden in de schedel bij kinderen met leerstoornissen dezelfde waren als welke gevonden waren bij de pasgeboren kinderen. Zou het misschien mogelijk zijn de leerproblemen op de basisschool te voorkomen door de pasgeboren kinderen te behandelen?

Bij tenminste 80% van de kinderen met ontwikkelingsstoornissen, inclusief aandachtstoornis problematiek (ADHD, ADD etc.) en autisme, is er een voorgeschiedenis van een traumatische geboorte. Bij elk van deze aandoeningen zijn er kenmerken van verschillende aspecten van cerebrale disfuncties, welke in simpele bewoordingen betekenen dat de hersenen niet zo goed functioneren als zou moeten.

De hersenen zitten binnen de schedel, welke voor de geboorte is ontworpen om het tijdelijke samendrukken door het geboortekanaal op te vangen om daarna, onmiddellijk na de geboorte, volledig uit te zetten wanneer de baby huilt. De wervelkolom beschermt het ruggenmerg en verbindt het hoofd en het bekken. Het uiteinde van het centrale zenuwstelsel is gelokaliseerd in het heiligbeen, het grote botstuk wat de achterzijde van het bekken vormt. Ook het bekken is ontworpen om de samendrukkende krachten van de samentrekkende baarmoeder op te vangen, om na de geboorte weer te herstellen bij lichaamsbewegingen.

Problemen tijdens de bevalling of de geboorte kunnen deze structurele gebieden in gevaar brengen en zo het zenuwstelsel binnenin verstoren, en zodoende de psychologische ontwikkeling verstoren. Al het volgende kan problemen veroorzaken:

· Weeën welke begonnen zijn voor er een ontsluiting is

· Vroegtijdig scheuren of lekken van de vliezen

· Door medicatie inleiden of versnellen van de bevalling

· Ligging van de baby in een andere positie dan met gezicht naar beneden

· Erg lange (>18 uur) of erg snelle (< 3 uur) bevalling

· Epiduraal anesthesie

· Tang – of vacuümverlossing

· Navelomstrengeling om de hals van de baby

· Forse terugval van de hartfrequentie van de baby

· Perioden waarbij de baarmoedercontracties stopten of vertraagden

· Keizersnede door te trage voortgang van de bevalling

De toestand van de pasgeboren baby of het kind laat ook de gezondheidstoestand zien van zijn zenuwstelsel. Bij elk van onderstaande tekenen bij een baby kan het zijn dat sommige gebieden van het centrale zenuwstelsel zijn aangedaan:

· Vertraging van het zuigen langer 24-48 uur

· Overgeven of spugen na het voeden

· Overstrekken van rug of hoofd bij het dragen

· Asymmetrische beweging van armen of benen

· Tekenen van ontroostbaar huilen

· Verkeerde volgorde of overgeslagen stappen in motorische ontwikkeling, normaal gaande van: omrollen, kruipen plat op de grond, kruipen op handen en knieën, lopen met behulp van meubels en los lopen rond het eerste levensjaar

Schoolgaande kinderen waar problemen bij te zien zijn, kunnen al verschillende medische ingrepen gehad hebben. Zij kunnen echter ook perceptuele disfuncties hebben die te maken hebben met visuele en auditieve vaardigheden. Deze kinderen hebben een structurele behandeling nodig om de samenhang te herstellen binnen het totale lichaam.

De baby wordt tijdens de bevalling samengedrukt van boven en van onder. Het achterhoofd krijgt de grootste druk te verwerken. Daar gaan twee hersenzenuwen door de schedel naar buiten, een naar het spijsverteringskanaal en een naar de tong. Dit zijn de gebieden welke het eerst de stress van de geboorte laten zien. Een van de meest belangrijke vragen die we moeten stellen is, “Heeft uw kind problemen gehad met overgeven of spugen?”,  “Heeft uw kind last gehad van darmkrampjes?” Als het antwoord “ja” is, dan weten we dat er een probleem was in dit gebied bij de geboorte.

Bij de geboorte is het achterhoofdbeen niet één botstuk maar bestaat het uit vier delen omdat het nog niet volledig ontwikkeld is. In het achterhoofd is ook de grote opening waar de hersenstam overgaat in het ruggenmerg. De zenuwbanen die naar alle delen in het lichaam gaan onder de schedelbasis, moeten door deze opening in het achterhoofd. Daarom, als het achterhoofd is vervormd door de druk zoals we hierboven beschreven hebben, kan de schade aan het zenuwstelsel variëren van het kind met licht spugen tot het kind met hyperactiviteit, het kind dat oncontroleerbaar is, wat agressief is, wat uiteindelijk leerproblemen, gedragsproblemen krijgt, etc. Dus dit is een heel kwetsbare zone, een gebied waar osteopaten altijd kijken bij pasgeboren baby ‘s.

Regelmatig hebben baby ‘s al een eerste oorinfectie tijdens de eerste weken na de geboorte. Als dat zo is, kan het probleem ontstaan zijn door een geboorteletsel. Het temporale botstuk (het bot waar het oor aan vastzit) kan samengedrukt zijn tegen het achterhoofd. Wanneer de beweeglijkheid in dit gebied weer vrij komt, herstelt het kind van de terugkerende ontstekingen.

Een totale osteopathische aanpak met een zachte, precieze, herstellende manuele therapie kan deze kinderen enorm helpen. De handen van een osteopaat zijn voelende handen, onderzoekende handen. Ze zijn niet zomaar wat aan het drukken. Ze onderzoeken hoe het mechanisme binnenin werkt en wat ze ermee kunnen doen om een ontspanning te creëren in de gespannen gebieden.

Het algemene welzijnsniveau, alsook het neurologisch functioneren, zal duidelijk verbeteren. Hierdoor zullen ook andere therapieën veel meer effect hebben.

Structurele disfunctie als gevolg van een geboortetrauma kan vroeg hersteld worden zodat neurologische ontwikkeling bevredigend voortgaat. Therapeutische maatregelen kunnen een kind leren het lichaam efficiënt te gebruiken. Laat een osteopaat, bij uw volgende baby, een goed onderzoek uitvoeren na de geboorte. Dit is de essentie van preventie.